Paranoja: według badań cecha sukcesu

Zawartość

Definicja paranoi: wszystko jest z gruntu podejrzane
Paranoja: paranoja w życiu codziennym
Paranoja: klucz do porażki lub sukcesu
Paranoja w życiu zawodowym
Paranoja jako przewaga konkurencyjna
Wyraźny nepotyzm
Prawie żadnych decyzji
Małe finansowanie
Zła komunikacja
Korzyści z paranoi poparte badaniami
Inni czytelnicy uznają te artykuły za interesujące:

Jak szybko inni ludzie używają terminów takich jak paranoja lub paranoidalny zniesławienie: zauważalne jest zachowanie odbiegające od normy. Ktoś sprawdza dwa i trzy razy, nagle ktoś cały czas zadaje pytania, chociaż właściwie wszystko było już wyjaśnione i zabezpieczone. Dla normalna Takie zachowanie jest dla ludzi dziwne. Nie zadają sobie nawet pewnych pytań i nie widzą powodu, by w cokolwiek wątpić. Znowu jest w tym ryzyko. Dlaczego mała paranoja nie jest taka zła ...

Definicja paranoi: wszystko jest z gruntu podejrzane

Paranoja to choroba, o której myśli bardzo niewiele osób, słysząc lub używając tego słowa. Ale co dokładnie się za tym kryje? Termin paranoja (angielski = paranoja) pochodzi od greckiego para = przeciw i noûs = rozumienie i dlatego oznacza coś w rodzaju „wbrew zrozumieniu”, „szalony” lub „szalony”.

Według międzynarodowego systemu klasyfikacji ICD-10 jest to zaburzenie psychiczne, w którym osoby dotknięte chorobą są klasyfikowane jako mające zniekształcona percepcja Ponieść. Na przykład podejrzewasz, że inne osoby próbują ich skrzywdzić w jakikolwiek sposób.

To bije ekstremalnie lękliwe lub czasami agresywne zachowanie w dół wobec innych. Paranoja ma wiele różnych twarzy, na przykład osoby dotknięte chorobą są nadmiernie wrażliwe na odrzucenie i krytykę. Obelgi i nadmierna nieufność są również częścią obrazu klinicznego.

Zazwyczaj osoby dotknięte chorobą mogą: pomimo jasnych faktów i weryfikowalności Nie przekonuj pewnych faktów przeciwnych, ale mocno wierz w ich postrzeganie. Dotyczy to wszystkich dziedzin życia, od pracy po życie prywatne: nierzadko zdarza się, że partner jest podejrzany o zdradę.

Poza tymi złudzeniami osobowości paranoidalne wydają się zupełnie normalne. Mogą wyrazić swoje urojeniowe pomysły drugiej osobie kłócić się wyraźnie a inne emocje, ekspresja i zachowanie nie pozwalają na wyciągnięcie jakichkolwiek wniosków na temat paranoi.

Paranoja może objawiać się:

Zazdrość
Megalomania
Miłosne szaleństwo
Szaleństwo religijne
Paranoja

Choroba może być związana z innymi chorobami, takimi jak zaburzenia graniczne, schizofrenia, ale także guzy mózgu czy nadużywanie narkotyków i alkoholu.

Przyczyny paranoi widać zarówno w sferze społecznej, jak iw środowisku. Według badań osoby, które szybko czują się zagubione i często są ofiarami, są szczególnie zagrożone. Zwykle jest to wzmacniane przez jeden niższy status społeczno-ekonomiczny i dyskryminacja.

Paranoja: paranoja w życiu codziennym

Oprócz klinicznej paranoi, która jest w ich ekstremalne nasilenie wymaga leczenia, istnieje społeczne postrzeganie paranoi. Tę łagodniejszą formę paranoi w życiu codziennym, zwaną też potocznie paranoją, można by określić mianem „rzucającej się w oczy formy postrzegania świata”.

Na przykład jedna lub druga osoba czuje się prześladowana w miejscu pracy: Szef chce cię zastraszyć. Koledzy chcą cię tylko źle. A poza tym wszyscy są pod tym samym kocem! Jakby nikt nie miał nic lepszego do roboty niż czepiać się jednego kolegi.

Oczywiście jest też to: nie ze wszystkimi dogadujemy się równie dobrze. A może twój menedżer dał ci ostatnio więcej pracy niż wcześniej. Ale za wszystkim nie stoi jeden Spisek, a nawet zastraszanie. Każdy ma zły dzień, nawet szefowie.

A jeśli niektórzy z twoich kolegów z pracy zaczęli ostatnio reagować na obecność kogoś innego, być może nadszedł czas, aby zadać sobie pytanie, dlaczego tak jest. Może on lub ona ma? bezmyślna wypowiedź gotowy? Ale właśnie na to cierpią ludzie z paranoją: często są niesamowicie egocentryczni.

Wszystko kręci się wokół nich, ale fakt, że zachowanie innych może opierać się na nich samych, nie może być wyjaśniony jako wyjaśnienie. Nawet okoliczności innych kolegów niż Zbieg okoliczności lub nieszczęście rozważyłby – na przykład, że moc gaśnie dokładnie w momencie, gdy ma się odbyć prezentacja – ktoś z paranoją będzie obwiniał innych.

Paranoja: klucz do porażki lub sukcesu

Fałszywe oskarżenia i ogólna nieufność są stałymi towarzyszami paranoi. Praca z takim kolegą nie jest łatwa. Wszystko musi być postawione na złotej wadze i niepotrzebnie męczy. W rzeczywistości nadmierna paranoja może prowadzić do samosabotażu:

Nawet gdy intelekt jest obecny, paranoicy krzywdzą się i szybko manewrują takimi zachowaniami w izolację. Kogo można ciągle podejrzewać o chęć wyrządzenia komuś krzywdy?

Niemniej jednak można zaobserwować, że paranoja nie jest tak rzadka, zwłaszcza jeśli chodzi o władzę i sukces. Najlepszym tego przykładem jest polityka: człowiek może nagle wspiąć się na wysoką pozycję dzięki szczęśliwym okolicznościom ("właściwa" partia, we właściwym czasie we właściwym miejscu) i teraz ma pozycję Moc rządzenia rzeczami.

Jednocześnie może to być katastrofalny wynik wyborów lub afera polityczna w następnej chwili koniec znaczy i wszyscy "przyjaciele" nagle zniknęli.

Nic więc dziwnego, że niektórzy ludzie są niezwykle ostrożni w takich zawodach i wpływowych stanowiskach. Zwłaszcza gdy ty wysoko w hierarchii nigdy nie wiadomo dokładnie, komu i komu ufać. Dotyczy to przynajmniej partnerów i sojuszników, którzy nie byli jeszcze w stanie zabezpieczyć twojego zaufania poprzez długoterminowe wsparcie.

Zbyt wielkie jest czyjeś niebezpieczeństwo Wykorzystaj siebie i swoją moc i chce go wykorzystać na swoją korzyść. Pewna doza paranoi w tym przypadku to czysta samoobrona.

Dla dyktatorów jest to przesada Strach przed utratą kontroli zawsze mile widziany środek czystek z niepopularnych krytyków i potencjalnych konkurentów. Paranoja służy tutaj utrzymaniu władzy.

Paranoja w życiu zawodowym

Spójrzmy prawdzie w oczy: zawsze jesteśmy w Sytuacje konkurencyjne w życiu. Nie bez powodu ludzie są podejrzliwi, dlaczego nowy kolega nagle stał się ulubieńcem szefa.

Poza tym w niektórych przypadkach może jasne preferencje zawsze są ludzie, którzy zazdroszczą innym stanowiska, na które wypracowali. Ci koledzy piłują twoje krzesło, na przykład ukrywając przed tobą informacje.

Nie jest więc paranoją, jeśli uświadomisz sobie pewne zjawiska i zwrócisz uwagę na ich oznaki. Ponieważ jeśli Plotki się rozprzestrzeniają lub Twoje obowiązki są stopniowo wycofywane, możesz przedstawić dowody takich incydentów. Wtedy to nie tylko kwestia spekulacji, ale faktycznie weryfikowalnych procesów.

Niezależnie od tego, czy jest to ciężko wypracowana pozycja w firmie, czy jako właściciel firmy Supremacja na rynku pracy idzie: Nikt nie chce zrezygnować z takiego stanowiska kierowniczego.

ZA zdrowy poziom paranoi jest również uzasadnione w odniesieniu do konkurencji zewnętrznej: Szpiegostwo przemysłowe nie jest rzadkością wśród grup technologicznych i może mieć konsekwencje finansowe.

Paranoja jako przewaga konkurencyjna

Czy to możliwe, że paranoja jest ostatecznie uważana za? niemile widziany jako mikrozarządzanie jest, ale ostatecznie przynosi korzyści firmie?

Jak rozpoznać paranoję u kadry zarządzającej i w firmie:

Wyraźny nepotyzm
Paranoiczni menedżerowie mają wokół siebie tylko mały krąg długoletnich powierników. Kontrolują przepływ informacji i jako jedyni mają uprawnienia decyzyjne. Są dobrze wynagradzani za swoją lojalność.
Prawie żadnych decyzji
Decyzje podejmowane są bardzo powoli, ponieważ powierzeni są niechętni do podejmowania decyzji lub wcale. To blokuje przepływy pracy.
Małe finansowanie
Ktoś z wyraźną paranoją nie będzie zachęcał swoich pracowników, ponieważ są potencjalnymi rywalami. Jeśli nie są postrzegani jako zagrożenie, pracownicy nie są uważani za wystarczająco ważnych lub ich wkład w sukces jest postrzegany jako zbyt mały.
Zła komunikacja
W młynie plotek wrze, ponieważ nie ma przejrzystej komunikacji. Zachęca się do aluzji i insynuacji.

Były dyrektor generalny Intela, Andy Grove, twierdził w swojej książce Przetrwają tylko paranoicy (Niemiecki: przetrwają tylko paranoicy), że potrzebna jest odrobina paranoi. Tylko w ten sposób firmy zachowywałyby należytą ostrożność i szybko reagowały na zmiany.

Inni odnoszący sukcesy liderzy również tak to widzą. Na przykład Catherine Ulrich, dyrektor ds. produktu w Shutterstock, jednej z największych firm zajmujących się zdjęciami stockowymi:

Zawsze będę trochę paranoikiem. Często zastanawiam się, czy klient znajdzie tam lepszy produkt. Może brzmi to dziwnie, ale paranoja to jedno słowo, które sprawia, że jestem na szczycie.

Bruce Aust, wiceprezes NASDAQ, największej giełdy elektronicznej, zgadza się:

Paranoja jest dobra. Paranoja sprawia, że myślisz o swoich konkurentach, a to sprawi, że będziesz lepszy.

Korzyści z paranoi poparte badaniami

Paranoja matką porcelanowego pudełka – dotyczy to menedżerów w codziennej rywalizacji, ale przede wszystkim nowych rozwój technologiczny. Wydaje się, że Grove przewidział w swoich słowach w 1996 roku coś, co potwierdzają badania:

Niels Van Quaquebeke, psycholog z Uniwersytetu Logistycznego Kühne w Hamburgu, obserwował 441 pracowników podczas swoich badań różne firmy i stanowiska przez okres sześciu miesięcy. Za pomocą kwestionariusza badani zostali podzieleni na różne poziomy paranoi.

Okazało się, że poziom paranoi koreluje z awansem w hierarchii korporacyjnej. Ma to związek z faktem, że ludzie sukcesu są znacznie bardziej skłonni do samokontroli, tj. samokontroli, samokontroli niż inni ludzie.

Ta cecha jest ściśle związana z paranoją, dlatego uważa się, że ma wpływ na to, jak dobrze ktoś awansuje w firmie. Bo to oznacza, że paranoicy zawsze liczą się z najgorszym, a więc we wszystkich przypadkach właściwie dobrze przygotowany są.